
woensdag, juni 04, 2003
Ik ben fotograaf geworden uit maatschappelijke betrokkenheid, niet omdat ik met vormen bezig wil zijn. Fotografie hoort niet aan de muur, maar in een krant, een tijdschrift of in een boek. Dan is het voor meer mensen toegankelijk. Hier gaat het de kunstkant uit. Daar maak ik het niet voor. Ik zet geen foto's in scène en manipuleer foto's niet op de computer. Je moet de werkelijkheid geen geweld aandoen. Dan worden mensen bedonderd. Fotografie wás altijd gerelateerd aan de werkelijkheid. Door de nieuwe technieken is die relatie er niet altijd meer. Ik zie mijn fotografie niet als kunst. Misschien als wapen, maar vooral als document. Ik leg vast. De rol van de fotografie in de geschiedschrijving, die is belangrijk voor mij. Foto's moeten wel mooi en emotioneel zijn, anders werken ze niet, maar het gaat mij primair om het onderwerp. Nieuwsfoto's maak ik zelden. Als ik bij zo'n nieuwsonderwerp sta als 21ste fotograaf, voeg ik weinig toe. Ik heb niet de indruk dat ik daar een betere foto maak. Als ik fotografeer zonder opdracht, maak ik iets wat anderen niet maken en wat anders niet gemaakt zou zijn. Dan voeg ik iets toe.
Fotograaf Piet den Blanken gisteravond tijdens het debat 'Fotografie: wapen of kunst?' in Breda.
Fotograaf Piet den Blanken gisteravond tijdens het debat 'Fotografie: wapen of kunst?' in Breda.